De 31e januari ben ik vertrokken. Ik had mijn boeken, films, computer - en niet te vergeten het fluorescerend snoep dat ik van mijn dochter kreeg - mee in mijn bagage. Ook had ik een officiële brief van het KASK, ondertekend door de directeur en mijn promotors, en ééntje van het WCC Zuiderpershuis op zak. Veel stempels en handtekeningen: dat hebben ze graag in Afrika. Dat liet ik mij toch wijsmaken: een stereotiep beeld over Afrika? We zien wel.
Ik heb een missie. In het kader van mijn Onderzoek in de Kunsten maak ik een multidisciplinaire voorstelling in Senegal. Sinds eind jaren negentig heb ik een fascinatie en een passie voor al dan niet traditionele dansen en muziek uit Senegal. Nu gaat een droom in vervulling, met dank aan het Wereldculturencentrum Zuiderpershuis en het KASK, mijn twee sponsors.
Mijn missie is duidelijk: een voorstelling maken waarmee ik de wereld ga veroveren en de theaterwetenschap vooruit kan helpen: 'L'Afrique c'est chic'. Daarvoor schakel ik getalenteerde en ambitieuze Senegalese artiesten in. Want talent is er, dat wist Maurice Béjart al. Hij richtte er in de jaren zeventig in Dakar een school op, Mudra Afrique, naar analogie met zijn Mudra-school in Brussel. In zijn sporen ben ik een zevental keer in Senegal geweest, op vakantie maar vooral als leerjongen bij verschillende dans- en percussiegrootmeesters.
In december 2009 heb ik samen met Ousmane - technicus bij het WCC Zuiderpershuis, een Vlaming van Senegalese afkomst, en een kop groter en dubbel zo breed als ik - heel wat voorbereidingen gedaan voor deze missie. We hadden toen al verschillende dansers en muzikanten geselecteerd uit diverse 'Balletten' (zo worden de danstheatergezelschappen hier genoemd, niet te verwarren met ‘klassiek ballet’ van bij ons). Als verblijf- en repetitieruimte kozen we een dorpje in de buurt van het vervuilde, chaotische, bruisende en toch wel agressieve Dakar. Voor het slagen van een missie is immers rust en goede lucht nodig.
Ik heb een missie. In het kader van mijn Onderzoek in de Kunsten maak ik een multidisciplinaire voorstelling in Senegal. Sinds eind jaren negentig heb ik een fascinatie en een passie voor al dan niet traditionele dansen en muziek uit Senegal. Nu gaat een droom in vervulling, met dank aan het Wereldculturencentrum Zuiderpershuis en het KASK, mijn twee sponsors.
Mijn missie is duidelijk: een voorstelling maken waarmee ik de wereld ga veroveren en de theaterwetenschap vooruit kan helpen: 'L'Afrique c'est chic'. Daarvoor schakel ik getalenteerde en ambitieuze Senegalese artiesten in. Want talent is er, dat wist Maurice Béjart al. Hij richtte er in de jaren zeventig in Dakar een school op, Mudra Afrique, naar analogie met zijn Mudra-school in Brussel. In zijn sporen ben ik een zevental keer in Senegal geweest, op vakantie maar vooral als leerjongen bij verschillende dans- en percussiegrootmeesters.
In december 2009 heb ik samen met Ousmane - technicus bij het WCC Zuiderpershuis, een Vlaming van Senegalese afkomst, en een kop groter en dubbel zo breed als ik - heel wat voorbereidingen gedaan voor deze missie. We hadden toen al verschillende dansers en muzikanten geselecteerd uit diverse 'Balletten' (zo worden de danstheatergezelschappen hier genoemd, niet te verwarren met ‘klassiek ballet’ van bij ons). Als verblijf- en repetitieruimte kozen we een dorpje in de buurt van het vervuilde, chaotische, bruisende en toch wel agressieve Dakar. Voor het slagen van een missie is immers rust en goede lucht nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten